Schrijven. Aantrekkelijk schrijven. Persoonlijk schrijven en daarmee ook gericht schrijven. Voor Communicatie schud ik wekelijks teksten uit mijn mouw, meestal vrij dicht tegen de deadline aan en daarmee ook met de schijn alsof het niets is.
De volgende vraag had ik vorig jaar hard ontkent, maar nu weet ik het niet meer.

Kun je schrijven zonder inspiratie?
2000 woorden, betoog? Doen we. 500 woorden, kritisch stuk over piraterij? Geen probleem. Schrijven hoort bij het vak en dus lijkt het iets wat je gewoon doet. Je hebt geen tijd om dagen te zinnen op een stevige onderbouwing en dus kom ik terecht op wat ik graag ‘de steen’ zou willen noemen: pakkend en zichtbaar, maar het gewicht wordt altijd onder- of overschat. Je moet overigens wel je eigen schrijfstijl behouden dan wel ontwikkelen, want kopiëren is not done. Dan weet je dat je geen (woord)kunstenaar bent, het motto goed gejat is beter dan slecht verzonnen gaat hier niet op. Je schrijft goed, beter of perfect. Klaar.

Het viel me weer op toen ik voor het kerkblad een ‘even voorstellen’ moest schrijven, een ruime 100 woorden en een plaatje waar ik op stond.
Mezelf de gewoonte aangewend dat de laatste 50 woorden of wel geschrapt of wel met moeite er tussen gepropt in een tekst komen, verwachtte ik van mezelf dat AIDA-proof te kunnen schrijven. Niet gedaan overigens.

Kun je schrijven zonder inspiratie? Ik leer steeds meer regels en trucjes rondom aantrekkelijk schrijven. De een waardevoller dan de ander. Geschreven tekst, zonder directe inspiratie. Als een kant-en-klaar maaltijd, waar je nog water aan toe moet voegen.
“Inspiration has to find you working.” zei Pablo Picasso eens, daarom werken die regels. Structuur is de kapstok waaraan we de zinnen hangen, hopend op een fantastisch geheel, al schrijvende op de inspiratie.

Inspiratie is zo’n ding wat we nog niet gedefinieerd hebben. Net als geluk. Het schijnbaar streven van de totale mensheid, maar pas zichtbaar wanneer al voorbij.
Voor nu schrijf ik dus maar door, wachtend op inspiratie. In de wetenschap dat ik, wanneer bereikt, in die staat van euforie gecombineerd met kwalitatief goed werk, een fantastisch manifest als resultaat bezit.