De romantische komedie. Dat moet dan zo’n vrouwending zijn, alleen thuis en dan kijken. Kwijlen bij mooie mannen en tranen met tuiten bij mislukte liefde, gelukte liefde… de hele tijd eigenlijk. Hoewel het ook toegestaan is om met vrienden te kijken, onder het mom van ‘toegankelijkheid’ en de mogelijkheid om te kunnen praten tijdens de film.
Voor lange tijd roep ik al dat ik een hekel aan het genre heb, misschien ook wel omdat het me tot dan toe ontbrak aan een meelevendheid die ook bij mij de tranen in de ogen laat staan. ‘Ik kijk ze alleen onder dwang!’ Is een uitspraak die mijn vrienden meer dan eens hebben moeten aanhoren. Maar de laatste tijd houd ik me stil.

Toegegeven, als ik een film mag kiezen, kies ik dit genre nog steeds niet. Geef mij maar ‘Into the wild’ of ‘Inception’ en ‘Star Wars’, dergelijke genres spreken me meer aan.
Maar een film waarin niets gebeurt, je het einde al kan voorspellen en waarin je beeld van liefde vertekend wordt? Ach, waarom niet.
Begrijp mijn sarcasme, het zijn films die je makkelijk even kijkt om de tijd te verdrijven. En soms kom je zo’n film tegen die je stiekem toch wel leuk vind. Maar het zijn niet de films die vragen oproepen, je meenemen naar een andere wereld. En het zijn ook niet de films die maken dat je de heersende principes van de samenleving nog eens kritisch benadert. Kortom, het zijn films ter vermaak.

Dichter bij mezelf dan, misschien vind ik het gewoon lastig om vermaakt te worden. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik hoor dat ik mezelf te serieus neem, dat ik gewoon lekker moet gaan, jong moet wezen.
Er zijn talloze concepten waar ik mijn gedachten over kan laten gaan, dingen waar ik een mening over kan vormen, waarover ik kan filosoferen, debatteren en visie op kan ontwikkelen. Misschien wil ik wel te graag in de mensheid geloven, maar misschien brengt dat beetje ‘goodwill’ons wel verder. Want zeg nu zelf, hoe veel zin heb jij om te veranderen, als de ander je al negatief bevooroordeeld benaderde?
Echt vermaak, wat heeft het voor zin? Humor kan helpen relativeren, houdt ons een spiegel voor en helpt ons verder, zelfspot is fantastisch. En tot rust komen, daarvoor heb je boeken en schrijvers, elk met hun eigen wereld.

Dus aan jou de vraag: wat is vermaak eigenlijk? En wat is het doel van vermaak?

liefs, Ella

2 thoughts on “Waarom vermaken wij ons?

  1. Hier mijn persoonlijk, niet concreet wetenschappelijk ondersteund relaas:

    Vermaak is denk ik heel eenvoudig dat wat je plezier geeft.
    Er is alleen iets raars gebeurt op het moment dat men vermaak loskoppelde van ‘verplichting’ of ‘nut’ en vervolgens ging kijken hoe het met één van deze twee verenigd kan worden.

    Kinderen leren spelenderwijs en volwassenen eigenlijk ook.
    De één vindt meer plezier in het beleven van een minder gecompliceerde versie van het liefdesleven, een ander in een voorgestelde situatie waarbij alle belangrijke levensvragen zich niet sluimerend op de achtergrond bevinden, maar haarscherp voor ogen worden gesteld. Dat laatste is ook een minder gecompliceerde versie van het leven. Beide hebben hun invloed op de ontwikkeling van een mens.

    Wat ik bedoel ik: filosoferen, debatteren en visie ontwikkelen is ook gewoon spelen. Het is dat waar jij, en veel andere mensen, plezier in vinden. Zeggen dat je eens van een Romantische Comedy moet genieten is net zoiets als zeggen dat iemand die niet zo van wortels houdt ze lekker moet gaan vinden, omdat jij dat ook doet. Het is lief bedoeld dat mensen je het plezier gunnen dat ze zelf hebben bij het zien van zo’n film, maar hetzij helaas hetzij gelukkig, mensen zijn niet allemaal hetzelfde.

    Er zijn natuurlijk altijd dingen die je moet doen: je tanden poetsen, je medemens helpen, je aan de wet houden, etc. Maar er zijn weinig dingen die je léuk moet vinden.
    Het is wel zo dat alle mensen dingen leuk vinden.
    Het is zelfs zo dat het genieten en beoefenen van die dingen vruchten oplevert voor de rest van je leven.
    Met het oog hierop is het dus wel handig om erop te letten dat dit goede vruchten zijn, maar dat is weer een verhaal apart.

    1. Een goed punt dat je inbrengt, de vrije keuze.
      Waarom zeggen we eigenlijk dat volwassenen serieus zijn en niet meer spelen? (Vgl. Pluk v/d Petteflet – Grote mensen spelen niet)
      Want we vinden het wel belangrijk om hobby’s o.i.d. te hebben = spelen?

      Dankjewel voor je reactie! 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

CommentLuv badge

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.