Ik vroeg me af hoe het mogelijk was dat ik al die tijd niks gezien had, niks doorgehad had en waarom het mogelijk was, waarom kon het in vredesnaam?
Ik heb nooit de drang gehad om beroemd te worden, bekend te zijn, mezelf vooraan te stellen. Maar op een of andere manier gebeurde het altijd. Sommigen noemden het natuurlijk charisma, anderen noemden het toch eerzucht.

Er waren nog twee andere groepen, ze streden altijd tegen elkaar en vroeger behoorde ik bij één van de twee, maar ik ben er nog steeds niet achter bij welke van de twee dat was.
Het is niet zo dat deze twee groepen op elkaar lijken, nee in tegendeel zelfs, het zouden eerder elkaars tegenpolen zijn dan dat zij op elkaar leken.
Al lange tijd had ik het vermoeden dat beide groepen gestuurd werden door een hoger bestuur, wat natuurlijk ontkent werd door alle leden van de groep, omdat de ene helft het niet wist en de andere helft het niet mócht zeggen. Lange tijd heb ook ik voor me gehouden en misschien had ik dat ook moeten doen. Maar ach, achteraf bedenk je je altijd dingen die je beter anders had kunnen doen. En nog weer later zie je de invloeden van je daad weer beter en zie je misschien wel in dat het toen niet handig was maar uiteindelijk de juiste beslissing. Net alsof vroeger altijd alles beter was, in de toekomst alles beter wordt en het nu altijd maar vervelend is, want ja, daar komt het toch op neer?

Waar ik achter probeerde komen was wie dan die twee groepen bestuurde, wat was dat voor iemand, met wat voor ideeën was hij(?) zijn zaken aan het uitoefenen en waarom, vooral waarom die twee groepen van uit één centraal punt bestuurd werden. Wat had het voor zin?
Want daarbij maakte ik mezelf wijs dat we werden gebruikt voor een of ander onbekend maar heel belangrijk militair doeleind. of misschien werden we wel gebruikt als dekmantel voor een criminele bende waarvan de leden zich verdeeld hadden tussen de twee groepen, zich opgewerkt hadden en nu als vooraanstaande leden zogenaamd leiding gaven maar intussen met deze ene contactpersoon overlegden en ons stuurden naar het voor ons nog onbekende doel.
Al deze vragen brachten me in de problemen, pas nadat ik ze gesteld had uiteraard, dit bevestigde mijn vermoeden dat het ging om een geheime organisatie achter de twee groepen. En omdat er één organisatie was, vroeg ik me dus af van welke van de twee groepen ik nu lid was, want misschien was de een wel een uitvoerende macht en de ander rechterlijk of wetgevend. Misschien waren we wel één van de 3 groepen van het zogenaamde ‘Trias Politica’ en was die bovenstaande macht helemaal niet bovenstaand maar een kleine verzameling mensen die één van die drie groepen was. Misschien waren we wel deel van een nog onbekende dictatuur.
In een vloeiende beweging draaide ik me om, omdat ik dacht iets gehoord te hebben, maar uit het raam zag ik alleen die ene boom die er altijd al stond.

Deze blog verscheen eerder op Wangumatokeo.blogspot.com