Het lanterfantdilemma
Lanterfanten is fantastisch. Jammer dat het een negatief imago heeft en ‘ik ben even aan het lanterfanten’ niet echt een excuus is om je verantwoordelijkheden éven uit te stellen. Een gemiste kans denk ik, want ik vind lanterfanten ontzettend zinnig. En dit is waarom:
Een van mijn grootste frustraties in het onderwijs is dat er nog steeds mensen zijn die denken dat studenten luie wezens zijn. Wezens die je moet opjagen, zodat je zo snel mogelijk van ze af bent. En als er al talentvolle studenten bestaan, ‘dan toch niet hier.’ In de verdediging daar op, geen van mijn docenten denkt dit.
De geslaagde student
Maar, die luie student, die moet toch zeker niet lanterfanten. Werken moet je, tot je er bij neer valt. Eindeloos doorontwikkelen, er uit halen wat er in zit én nog een beetje meer. En ik merk dat ik ook zo ga denken. Met een zes ben ik niet blij en bij een 8 denk ik: ‘zie je wel, beetje bij beetje leer ik. Maar dat kan beter.’ En zo ga ik mee in de vaart van het studentenleven. Want ook ik denk wel eens dat je als student alleen geslaagd bent als je
– fantastische cijfers haalt
– een bijbaantje hebt
– een goed sociaal leven hebt
– tientallen hobby’s hebt.
Waar ligt de lat?
En dus ben ik geen geslaagde student. Want de lat die ik voor mezelf neer leg, ligt ver buiten mijn bereik.
Wat de grap is, omdat ik niet aan die lat voldoe, ga ik harder werken. En dat heeft juist het tegenovergestelde effect. Ik sloop mezelf, in plaats van dat ik wat ruimte voor mezelf creëer om op adem te komen. Ik spreek zo veel studenten die zichzelf eindeloos door pushen, getalenteerde jonge mensen die zichzelf kapot werken.
En eerlijk – mijn grootste kritiek op de opleiding – er is ook geen tijd voor een stap op de plaats. Na het hoge stressniveau van de tentamenweken moeten we direct door. Je knalt maar door en je knalt maar door. En in mezelf verzucht ik, had ik maar even een momentje voor mezelf. Even een moment lanterfanten.
Wat is de meerwaarde van lanterfanten?
Volgens mij is lanterfanten het zinvolle op de plaats staan. Even stil staan en kijken waar je staat, hoe je er kwam en hoe je nu weer verder kan. Ruimte geven aan je eigen ‘ik’, zodat je daarna met volle vaart je professioneel (verder) kunt ontwikkelen.
Lanterfanten is ook het de tijd nemen om visies te ontwikkelen en om de secundaire denker van ieder mens te activeren en ruimte te gunnen. Lanterfanten is dat wat groei nodig heeft om ruimte te maken voor een sprintje. Lanterfanten is reflecteren en je persoonlijke ontwikkeling de ruimte geven, want die hoort niet stil te staan tijdens je studie.
Ga lanterfanten
En dus pleit ik voor meer lanterfanten. Niet omdat ik een luie student ben, maar juist omdat ik gemotiveerd bent en wil ontwikkelen. En mezelf voorbij lopen bevordert dat niet.
Met de zomer voor de deur heb je vast even de tijd om stil te staan. Ga niet eindeloos graven bij jezelf, maar neem even een moment en ga lanterfanten. Dat zal je goed doen.