‘Néé!’ Badend in mijn eigen zweet werd ik wakker.

Ik sperde mijn ogen wijd open en keek recht in helder blauwe ogen die me strak aankeken, een beeld wat ik nog veel vaker zou zien, maar dat wist ik toen nog niet.

Ik kauwde op mijn met kaas belegde cracker en probeerde elke vezel te proeven, iets wat niet lukte en daarmee een vergeefse poging was. Ik keek op de klok. Half 3. Natuurlijk. Langzaam liep ik de trap op en ik hoorde hoe de wind door de straten blies en ik rilde bij de gedachte dat ik morgen door de stromende regen met tegenwind moest fietsen.

Een knal. Mijn slaapkamerdeur sloeg dicht. Ik holde de trap verder op, opende de deur en wilde het raam sluiten. Het was, tot mijn verbazing, al dicht. Vreemd.
Ik draaide me om, liep mijn kamer uit en opende de badkamer deur. Een paar blauwe ogen, dezelfde als net? keek me aan. Ik opende mijn mond om wat te zeggen en sloot hem weer. Hij legde zijn vinger op mijn mond. ‘Shh, niet nu.’ hij streek een pluk haar achter mijn oor en verdween net zo snel als hij gekomen was.

‘Lotte!’ schoot het door me heen. Hij was vast en zeker opzoek naar mijn zusje. Ik was haar uit het oog verloren na het zoveelste misverstand. Mijn schuldgevoel had ons uit elkaar gedreven.